نقش CO2 در گرمایش زمین چیست؟
تاریخ انتشار: ۴ اسفند ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۱۷۹۸۳۲
یک دانشیار گروه زمینشناسی دانشگاه آزاد اسلامی گفت: یکی از گازهای گلخانهای که امواج حرارتی و فروسرخ ناشی از نور خورشید را جذب خود میکند، کربن دیاکسید است و عملاً این گاز در افزایش دمای اتمسفر نقش مهمی دارد.
علیخان نصراصفهانی در گفتوگو با خبرنگار ایمنا، با اشاره به نقش کربن دیاکسید در گرمایش سطح زمین، اظهار کرد: به طور کلی زمانی که نور خورشید وارد جو زمین میشود، بخشی از آنکه مجموعهای شامل چندین طول موج متفاوت است، جذب سطح زمین میشود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی افزود: یکی از بخشهای نور خورشید که پس از ورود به سطح زمین، باز تابش پیدا کرده و به سمت جو باز میگردد، امواج فروسرخ است. این نوع از امواج ماهیت حرارتی دارند و در حالت طبیعی باید از جو خارج شده و وارد کیهان شوند.
این دانشیار گروه زمینشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان ادامه داد: درواقع اگر مانعی در مسیر امواج خورشید وجود نداشتهباشد، طول موجهایی مانند فروسرخ از جو خارج میشود، اما وجود اتمسفر و برخی از گازها که بخش اعظمی از هوا کره را تشکیل میدهند، مانع خروج امواج خورشید از زمین میشوند.
وی تصریح کرد: درواقع زمانی که انرژی خورشید از سطح زمین بازتابش میشود با برخورد به جو، توسط مولکولهایی که در هوا کره وجود دارد، جذب میشود و همین مسئله منجر به افزایش دمای سیاره میشود.
نصراصفهانی در رابطه با اهمیت گاز کربن دیاکسید در فرآیند گرمایش زمین گفت: در این فرآیند که تحت عنوان اثر گلخانهای شناخته میشود، گازهای بسیاری نقش دارند.
وی افزود: یکی از گازهای گلخانهای که امواج حرارتی و فروسرخ ناشی از نور خورشید را جذب خود میکند، کربن دیاکسید است و عملاً این گاز در افزایش دمای اتمسفر نقش مهمی دارد.
این دانشیار گروه زمینشناسی دانشگاه آزاد اسلامی با اشاره به شباهت گرمایش زمین و فعالیت گلخانهها گفت: اثر گلخانهای در سطح زمین شباهت بسیاری با فعالیت گلخانهها دارد؛ درواقع در فضای گلخانهای پوششی پلاستیکی یا شیشهای ایجاد میشود که از خروج نور خورشید جلوگیری میکند.
وی در همین رابطه ادامه داد: درواقع پوششی که در فضای گلخانه وجود دارد، اجازه خروج نور خورشید از محیط گلخانه را نمیدهد و این شرایط در جو زمین نیز مشاهده میشود.
کد خبر 643190منبع: ایمنا
کلیدواژه: گرمایش زمین علت گرمایش زمین افزایش دمای هوا افزایش دمای هوا در کل کشور دي اکسيد کربن کاهش انتشار دی اکسید کربن کاهش دی اکسید کربن شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق کربن دی اکسید نور خورشید گلخانه ای سطح زمین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۱۷۹۸۳۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بادبان خورشیدی ناسا در فضا باز شد
بادبانهای خورشیدی راهی مرموز و باشکوه برای سفر در وسعت فضا هستند. آنها با شباهت به بادبان کشتیها یکی از کارآمدترین راهها برای فراهم کردن نیروی رانش فضاپیماها در فضا هستند.
به گزارش ایسنا، هفته گذشته بود که موشک الکترون(Electron) متعلق به شرکت راکتلب(RocketLab) سامانه بادبان خورشیدی مرکب پیشرفته ناسا را به فضا پرتاب کرد.
«سیستم بادبان خورشیدی کامپوزیت پیشرفته»(ACS3) ناسا یکی از دو محمولهای بود که از نیوزیلند به فضا پرتاب شد.
هدف این ماموریت آزمایش استقرار بادبانهای خورشیدی بزرگ در مدار پایین زمین است و اکنون ناسا تأیید کرده که با موفقیت یک بادبان ۹ متری را در فضا مستقر کرده است.
موتور خودرو در سال ۱۸۸۶ اختراع شد. در سال ۱۹۰۳ انسانها اولین پرواز خود را انجام دادند و ۵۸ سال بعد، انسان اولین سفر خود را با موشک به فضا انجام داد. فنوری موشک در طول این سالها به طور قابل توجهی تغییر کرده است.
میتوان گفت که توسعه موشکها در واقع از قرن سیزدهم با شلیک تیرهای دارای پیشران توسط چینیها و مغولها به سمت یکدیگر آغاز شد. حالا ما موشکهای پیشران جامد و مایع، موتورهای یونی و بادبانهای خورشیدی را داریم.
بادبانهای خورشیدی از جذابیت خاصی برخوردار هستند، زیرا از نیروی خورشید یا نور ستارگان برای به حرکت درآوردن کاوشگرها در فضا استفاده میکنند. البته این ایده جدید نیست، چرا که یوهانس کپلر(Johannes Kepler) برای اولین بار پیشنهاد کرد که میتوان از نور خورشید برای هل دادن فضاپیماها در فضا استفاده کرد.
ما باید تا قرن بیستم صبر میکردیم تا یک دانشمند روسی به نام کنستانتین تسیولکوفسکی(Konstantin Tsiolkovsky) اصل چگونگی کارکرد بادبانهای خورشیدی را تعریف کند.
سپس کارل ساگان(Carl Sagan) و سایر اعضای انجمن سیارهای در دهههای ۷۰ و ۸۰ میلادی شروع به پیشنهاد مأموریتهایی با استفاده از بادبانهای خورشیدی کردند، اما این امر تا سال ۲۰۱۰ که اولین وسیله نقلیه عملی مجهز به بادبان خورشیدی موسوم به ایکاروس(IKAROS) را دیدیم، محقق نشد.
درک مفهوم بادبانهای خورشیدی با تکیه بر فشار نور خورشید بسیار ساده است. بادبانها به گونهای زاویه میگیرند که فوتونها به بادبان بازتابنده برخورد کند و فوتونها با جهش از آن، فضاپیما را به جلو میبرند.
البته برای شتاب دادن به فضاپیما با استفاده از نور، فوتونهای زیادی نیاز است، اما این سیستم پیشران به آرامی و با گذشت زمان، یک سیستم بسیار کارآمد خواهد بود که به موتورهای سنگین یا مخازن سوخت نیاز ندارد. همین کاهش جرم، شتاب بادبانهای خورشیدی را توسط نور خورشید آسانتر میکند، اما اندازه بادبانها توسط مواد و ساختارهایی که آنها را پشتیبانی میکنند، محدود شده است.
به بیان سادهتر، بادبانهای خورشیدی، فشار ظریف نور خورشید را مهار میکنند و آن را برای به حرکت درآوردن کاوشگرها در فضا به کار میبرند. کار آنها درست مانند عملکرد کشتیهای دریانوردی در مهار کردن باد روی زمین است. از آنجا که بادبان خورشیدی کارآمد است و نیازی به سوخت ندارد، بسیاری از طرفداران اکتشاف فضایی نسبت به این راهبرد نسبتا جدید بسیار امیدوار هستند.
ناسا روی این مشکل با فناوری بادبان خورشیدی نسل جدید خود کار کرده است. سیستم بادبان خورشیدی کامپوزیت پیشرفته آنها از تاسواره(CubeSat) ساخته شده توسط شرکت نانواویونیکس(NanoAvionics) برای آزمایش ساختار پشتیبانی این کامپوزیت جدید استفاده میکند.
این بادبان از مواد پلیمری انعطاف پذیر و فیبر کربن ساخته شده است تا جایگزینی سختتر و در عین حال سبکتر برای طرحهای ساختار پشتیبان موجود ایجاد کند.
اکنون ناسا تایید کرده است که این تاسواره به مدار پایین زمین رسیده و یک بادبان ۹ متری را مستقر کرده است. به گفته ناسا حدود ۲۵ دقیقه طول کشید تا این بادبان که ۸۰ متر مربع وسعت دارد، مستقر شود.
گفتنی است که چند ماموریت بادبان خورشیدی از جمله کاوشگر «ایکاروس»(Ikaros) ژاپن و پروژه «لایتسیل ۲»(LightSail 2) متعلق به «انجمن سیارهای آمریکا»(The Planetary Society) پیشتر به فضا پرتاب شدهاند. هدف از پرتاب سیستم بادبان خورشیدی کامپوزیت پیشرفته ناسا نیز توسعه بیشتر این فناوری است.
ناسا میگوید اگر شرایط هوایی مساعد باشد، حتی ممکن است این بادبان خورشیدی از زمین نیز قابل مشاهده باشد.
انتهای پیام